Opis
Rozmaryn lekarski (Rosmarinus officinalis) to mały zimozielony krzew dorastający od 50 do 200 cm wysokości, o drobnych wąskich liściach i niebieskofioletowych kwiatach. Pochodzi z krajów obszaru śródziemnomorskiego i spotykany jest w środkowej i południowej Europie, zarówno w formie dzikiej, jak i uprawnej. Rozmaryn doskonale czuje się na piaszczystych, nadmorskich glebach, a jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa rosmarinus, co oznacza “rosa od morza”. Już w starożytności używany był w kuchni oraz ceniony za inne właściwości. Uznawano go za symbol miłości i wierności, przypisywano właściwości odpędzające złe duchy i koszmary.
Zastosowanie w kuchni. Wysuszone liście rozmarynu mają silny, aromatyczny zapach oraz korzenny, palący i nieco gorzkawy smak. Przyprawia się nimi wiele potraw mięsnych, szczególnie z wieprzowiny, baraniny, jagnięciny, drobiu i dziczyzny. Rozmaryn sprawdza się również jako przyprawa do pieczonych ziemniaków, potraw z jaj, zup jrzynowych i ciemnych sosów. Używa się go do sporządzania aromatycznego masła, oleju i octu ziołowego. Szczególnie dobrze komponuje się z czosnkiem, grzybami i pomidorami. Rozgniecione lub zmielone listki rozmarynu świetnie nadają się jako posypka na kanapki czy sałatki lub inne już gotowe potrawy.
Sposb użycia. Aby uzyskać aromatyczny napar należy 1 łyżeczkę suszu zalać szkalnką wrzątku i odstawić na 10 minut do naciągnięcia.
Produkt może zawierać: zboża zawierające gluten, seler, gorczycę, nasiona sezamu, orzeszki ziemne oraz orzechy.
Produkt należy przechowywać w suchym i zaciemnionym miejscu, w szczelnie zamkniętym opakowaniu.